- αειζωότης
- ἀειζωότης (-ότητος), η (Α) [ἀείζωος]η αειζωία*.
Dictionary of Greek. 2013.
αειζωότης
Look at other dictionaries:
αείζωος — ἀείζωος, ον και συνηρ. ζως, ων (AM) αυτός που ζει, που υπάρχει αιώνια, αθάνατος, άφθαρτος, διαρκής, αιώνιος αρχ. 1. (για φυτά) αειθαλής 2. το ουδ. ως ουσ. τὸ ἀείζωον γένος φυτών που ταυτίζεται με το σημερινό γένος Σεμπερβίβο (Sempervivum) ἀείζωον … Dictionary of Greek
